گفت تا ابد باهاتم اما چه زود ابدش عفو خورد…!!!

من را اگر برای تنهایی ات بخواهی خیانت کرده ای برای با من تنها بودن قدمی اگر برداری دوستم داشته ای.

روزها همچو گردو اند آنهایی که بی تو اند پوچ اند.

می‌گویند تنهایی پوست آدم را کلفت می‌کند ‌، می‌گویند عشق دل آدم را نازک می‌کند . می‌گویند درد آدم را پیر می‌کند … آدم ها خیلی چیزها می‌گویند ،‌ و من ،‌ امروز کرگدن دل‌نازکی هستم که پیر شده است !

به تنهایی رفتی و ندانستی تنهایی در من است!

چه چیز در این جهان، غریبانه تر از زنی ست که خودش را و تنهایی اش را بغل می کند و می پوسد اما حاضر نیست دیگر کسی را دوست بدارد؟

تنهایی، خیابانی‌ست در من که هر شب به انتظارِ عبورِ تو بی‌عبور می‌ماند.

می‌پرسی تنهایی؟ تنهایم تنها مثلِ هواپیمایی که گیج می‌زند آن بالا وصل نمی‌شود تماسش با برجِ مراقبت

وقتی که تو نیستی من هم تنهاترین اتفاقِ بی دلیلِ زمین ام…

جهان چیزی شبیه موهای توست ، سیاه و سرکش و پیچیده خیال کن چه بی بختم من! ، که به نسیمی حتی جهانم آشوب می شود

سلام گل قشنگم ، آسمون یه رنگم / کاش بدونی عزیزم ، چقدر برات دلتنگم . . .

آنقدر با آتش دل ساختم تا سوختم / بی تو ای آرام جان یا ساختم یا سوختم  . . .

قلب من اندازه ی مشت منه / مشتمو برای تو وا می کنم چشم من اندازه ی پنجره هاست / تو رو بی پرده تماشا می کنم . . .

بستن زلف رها سنگدلی می خواهد / دل شکستن به خدا سنگدلی می خواهد چون دلت حال مرا دید نپرسید چرا / سنگ ماندن به خدا سنگدلی می خواهد . . .

یارب تو او را همچو من بر غم گرفتارش مکن در شهر غربت ای خدا هرگز تو ازارش مکن هر چند او از رفتنش چشمان من گریان نمود لیک ای خدای مهربان از غصه پر بارش مکن . . .

تو بارون که رفتی شبم زیرو رو شد یه بغض شکسته رفیق گلو شد . . .