نفس نمی کشد هوا قدم نمی زند زمین سکوت می کند غزل بدون تو یعنی همین

وقتی دیدی زندگی واست سخت شده یه نفس عمیق بکش و دوباره به زندگیت برس  و بعد متوجه میشه اون نفسی که کشیدی هیچ فایده ای نداشت

تورو داشتن یه خیاله واسه من یه جور محاله کاش می شد بیای کنارم تا بگم من تورو دارم تو همونی که می خواستم تا ابد باشه کنارم تو بیا همراه من باش نفس و همراز من باش

سلامتی کسی که عشق بود نفس بود زندگی بود مفهوم دلبستگی بود ولی دیگه چیزی نیست فقط بود

حالا که رفته ای حسابی که هوا را بی من نفس کشیدی سر دو راهی که رسیدی، به چپ برو به جهنم ختم می شود

چه قدر سخته که تو نفست هق هق کنی و عشقت به کس دیگه ای بگه نفس

شب است و باز هم آهم بلند است نفس بی جرعه ای در سینه، بند است صد و هجده؟ بفرما، من خمارم کد انگور نیشابور چند است

خنده، نفس کشیدن را برای غصه سخت خواهد کرد می خواهم بخندی تا نفس غصه هایمان بند آید

نفس، نفسم نفستو خیلی میخواد، اگه نفست نفسمو نخواد، نفسم واسه نفست بند میاد، پس نفستو با نفسم یکی کن، که نفسم واسه نفست، نفس نفس میزنه نفس

در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم

این یه قانونه وقتی بجای نفسم بم میگی نفس یعنی نفسی ک نفسه اما نفس تو نیس شنیدنش ک درد داره گفتنشونمیدونم

توی رویای تو بودن هر روز واسه تنهاییه من قانونه هر چه قدر دور بشی اینجایی من نفس میکشمت

یک لحظه سکوت کرد و حرفش را خورد بغضی نفس و گلوی او را آزرد می خواست که عشق را نمایان نکند اشک آمد و باز آبرویش را برد

نفس هایم را ب تو تقدیم کرده ام اتنظارت سخته انتظارت برای من ک نه ولی برای نفس کشیدنم سخته

زندگی را با تعداد نفس هایی که می کشی اندازه نمیگیرند، با آن لحظه هایی اندازه میگیرند که نفست بند می اید :

چه بهتر از نفس هایم کسی درخستگی هایش نفس گیرد هوای زندگی را درتنش جاری کند با من