منو ببخش تنهام نزار ، برای آخرین بار تنهام نزار ، بی من نرو ، نگو خدانگهدار

اینقدر نگو : اگه ببخشم کوچک می شوم ، اگه با گذشت کردن کسی کوچک می شد ، خدا اینقدر بزرگ نبود .

برام بمون ، بهونه باش برای دل سپرد/نزار که آرزوم بشه یه روزی بی تو مردن

منو ببخش که درخشیدی و من چشمامو بستم منو بخشیدی و من چشمامو بستم تو به پای من نشستی و جدا از تو نشستم که نیاوردی به روم هر جا دلت رو می شکستم

منو ببخش عزیزم که از تو می گریزم می سوزم و خاموشم تو خودم اشک می ریزم.... منو ببخش اگه خیلی بهت بدی کردم ...

گر تو را از ابلهی کردم رها ، برمن ببخش/بر سر پیمان نه بر مهر و وفا ، بر من ببخش راه ورسم عاشقی را نا بلد چون کودکان/اشتباه و ناروا کردم خطا ، بر من ببخش

من رو ببخش نه به خاطر اینکه من لایق بخشش هستم بلکه تو لایق آرامش هستی  من آرامش تو رو حتی به ارامش خودم نیز ترجیح میدم

منو ببخش که نادیده گرفتم التماس اون نگاه نگرون رو منو ببخش که گرفتم به جای دست عاشق تو دست عشق دیگرون رو

اگه راهم این روزا از تو یکم دوره ببخش توی زندگی آدم یه وقتا مجبوره ببخش

اون منم که عاشقونه شعر چشماتو می گفتم هنوزم خیس می شه چشمام وقتی یاد تو می افتم هنوزم میای تو خوابم تو شبای پر ستاره هنوزم می گم خدایا کاشکی برگرده دوباره

مرا ببخش که همیشه می گویم دوستت دارم / مرا ببخش اگر می بینم که نیستی و باز هم از آن چه نباید ، می گویم / مرا ببخش اگر دل داده گی ات را برای خود می خواهم /

ندیدی چشم غمگین و تر من / تو رفتی و نشد این باور من به پایت می نشینم تا بیفتد / دوباره سایه ی تو بر سر من

گرچه سكوت بلندترين فرياد عالم است ولي گوشم ديگر طاقت فريادهاي تو را ندارد كمي با من حرف بزن...

با آنکه انتقام از دشمن حرام نيست...در عفو لذتي است که در انتقام نيست

من را تو ببخش چشم من کور ! دستم برود به زير ساطور ! تقصير دلم نبود دزدي چشم تو سياه بود و مغرور!

دلتنگ تو امروز شدم تا فردا... فردا شد و باز هم تو گفتي فردا... امروز دلم مانده و يه دنيا حرف... يک هيچ به نفع دل تو تا فردا!!!