امروز تولد تو است، اما این شمع ها را کسی نیست… این بادکنک ها، ریسه ها ، این کلاه های قیفی را کسی نیست… نه، کسی نیست. تنها منم، با خیالِ تو.

کاسب کهنه کار من باز بساط کرده ایی جنس دلت به شهر ما خوب فروش می کند عشق حراج می کنی قلب اجاره می دهی نرخ خریدنت مرا خانه به دوش می کند

بلبلان از بوی گل مستند و ما از روی دوست دیگران از ساغرو ساقی و ما از یاد دوست

صبح شد دیدار به پایان نرسید اینجا که رسیدی مکن احساس غریبی که این کلبه ی درویش تعلق به تو دارد

اشک چشمام جمع شده یواش یواش سنگ شده خبر داری چه اندازه دلم برات تنگ شده ؟

چیزیم نیست ، خرد و خمیرم فقط همین کم مانده است بی تو بمیرم ، فقط همین از هرچه هست و نیست گذشتم ولی هنوز در عمق چشم های تو گیرم ، فقط همین

می نویسم از تو ای زیبای من می سرایم از تو ای رویای من ای نگاهت سبزتر از سبزه زار می نویسم بی قرارم بی قرار

من از این فاصله ها دلگیرم از غم دوری تو می میرم تو ز حال دل من بی خبری من از این بی خبری دلگیرم

در مسابقه زندگی گل زدن هنر نیست گل شدن هنر است تقدیم به سرور گل ها

به چشمانت که رنگ آب دریاست به آن نازی که در چشم تو پیداست به گل های بهار و عشق و مستی فدایت میشوم هر جا که هستی

سر عاشق شدنم لطف طبیبانه ی توست ورنه عشق تو کجا این دل بیمار کجا