روزگارم گله مندى شده است  من بگريم تو بخندى شده است  از دلم هيچ ياد نكردى شايد  عشق هم سهميه بندى شده است

فكر من مباش مسافر،به سپيده ها بينديش  چشم فرداها براهه،راه سختى مانده در پيش

هر بار كه كودكانه دست كسى راگرفتم گم شدم! آنقدر كه درمن هراس گرفتن دست هست ترس از گم شدن نيست!

هر کجا هستم باشم  آسمان مال من است  پنچره فکر هوا عشق زمين ماله من است  چه اهميت دارد  گاه اگر مي رويند  قارچ هاي غربت

روزی با خود فکر میکردم اگر او را با غریبه ای ببینم شهر را به آتش میکشم اما حالا حاضر نیستم حتی کبریتی روشن کنم تا ببینم کجاست.

كس نميداند در اين بحر عميق/ سنگ ريزه قرب دارد يا عقيق؟  من همين دانم كه در اين كوى و بر/ هيچ چيز ارزش ندارد، جز رفيق

حضور هر كس در زندگى ما اتفاقى نيست؛ خدا در هر حضورى رازى نهان كرده براى كمال ما، پس خوش آن روزى كه دريابيم راز اين حضور را‎

هیچکس آنقدر فقیر نیست که نتواند لبخندی را به کسی ببخشد ، و هیچ کس آنقدر ثروتمند نیست که نیازی به لبخند نداشته باشد

S/9> >/> jI >|> SI  فارسيه  با دقت بخون  نوشته:  اى داد از درد دورى

رفیق دلبسته من همیشه چشم به راهتم توی کویربی کسی تشنه روی ماهتم.

دلتنگى  تنها نصيب من بود  از تمام زيبايى هايت

اگه صداى sms گوشيت دراومد، نگو پيام دارم  بگو يه رفيق بامرام دارم كه يادم كرده

خود را به سوی ماه افکندن،جسارت می خواهد،اما حتی اگر به خطا بروی بین ستاره هاخواهی نشست....

از اداره کشاورزی مزاحمت میشم لطفا به محبتی که تو دلم کاشتی رسیدگی کن !

مهربان ترين قلب ها متعلق به كساني است كه بامحبت ،ديگران را يادمي كنند.

ارزوی قشنگی است کنار ردپای تو رد پا داشتن بر دشت سپید پوشیده شده ازبرف هنوز اما نه برف امده ونه تو!