وقتى كسى نيست كه به اون فكر كنى به آسمان بينديش، چون در آسمان كسى هست كه به تو فكر ميكند

تو كتاب خوندم دروغ بده ديگه دروغ نگفتم،تو كتاب خوندم قهر بده ديگه قهر نكردم،تو كتاب خوندم رفيق بده ديگه كتاب نخوندم

خاطرات چوب های خیسی هستند که با آتش زندگی نه میسوزندونه خاکستر میشوند.

آنچه می خواهیم نیستیم، آنچه هستیم نمی خواهیم، آن چه دوست داریم نداریم، آن چه داریم دوست نداریم.. اما عجیب است که هنوز زنده ایم و امیدوار!

ما رفاقت را در دانشگاهى آموختيم كه بابت شهريه اش تمام زندگيمان را داديم

بى فروغ روى ياران زندگى تابنده نيست / دولت بى دوست در جهان پاينده نيست

اى كاش كه از حال دل من خبرت بود / اى كاش دمى از سر كويم گذرت بود  من مرغ اسيرم كه ندارم پر پرواز / اى كاش كه كاشانه من زير پرت بود

بر لب درياى حسرت كلبه اى دارم قديمى/ از تمام دار دنيا دوستى دارم صميمى

هر كه يادش ياد ماست؛ سرور و سالار ماست / ياد او درمان ما و جاى او در قلب ماست

دلم احساس غم دارد، در اين اندوه ويرانى، كمى تا قسمتى ابرى و شايد هم بارانى

زندگى زندان سرد كينه هاست من گريزانم از اين زندان كه نامش زندگيست!

زندگي بايد كرد گاه با يك گل سرخ،گاه با يك دل تنگ ،گاه بايد روييد در پس اين باران، گاه بايد خنديد بر غمي بي پايان.

به خدا گفتم:  بیا جهان را قسمت کنیم،  آسمون واسه من ابراش مال تو،  دریا مال من موجاش مال تو،  ماه مال من خورشید مال تو...  خدا خندید و گفت:  بندگی کن همه دنیا مال تو...  من هم مال تو...

کاش میشد کنار زد این غبار غم انگیز غم را

ﻣﻲ ﺩﻭﻧﻲ ﭼﺮﺍﻣﻌﺮﻓﺖ ﻛﻢ ﺷﺪﻩ،ﺍﺧﻪ ﻫﻤﺶ ﺗﻮ ﻭﺟﻮﺩ ﺗﻮ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻩ! ﺑﺎ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺑﻪ ﻳﺎﺩﺗﻢ

آدما ميگن بارون رو دوست دارن ولي چتر ميگيرن رو سرشون  آدما ميگن بلبل رو دوست دارن ولي ميذارنش تو قفس  بايد از دوست داشتن آدما ترسيد.