مثل يك درناى وحشى تا افق پرواز كن * قصه اى ديگر براى فصل زيباساز كن * زندگى تكرار حرف كهنه ديروز نيست * بال هاى بسته ات را رو به فردا باز كن

گر میخواهی بدانی چقدر ثروتمندی سکه هایت را نشمار...  قطره ای اشک بریز و دستانی که برای نریختنش دراز میشود را بشمار......

دوستی من شبیه به باران نیست که گاهی می آید و گاهی نمی آید دوستی من شبیه به هواست بعضی وقت ها ساکت اما همیشه در اطراف توست.

سهم هر کسی که باشى خوش به حال روز گارش / آخه پائيز و زمستونش ميشه رنگ بهارش

بلبلان از روی گل مستند و ما از روی دوست...  دیگران از ساغر و ساقی و ما از یاد دوست

دلم میخواهد خوشبختی را یه بغل سیر در آغوش بگیرم و آنقدر بفشارمش تا بترکد و هر تکه اش سهم کسی شود.

سهم انسان از هستی به وسعت قلب مهربان اوست بی شک تمام هستی سهم توست!

در حضور خار ها هم میشود یک یاس بود ، در هیاهوی مترسک ها پر از احساس بود ، میشود حتی برای دیدن پروانه ها ، شیشه های مات یک متروکه را الماس بود...

هزار تا رگ دارم هزار تا رفيق اما تو شاه رگي رفيق

همیشه از فاصله ها گله میکنیم شاید یادمان رفته که  در مشق های کودکی برای فهمیدن کلمات کمی فاصله هم لازم بود!

عزیز بودن آدمها به این نیست که وقتی می بینیشون چقدر از دیدنشون خوشحال میشی ، به اینه که وقتی نمی بینیشون چقدر دلت براشون تنگ میشه.

يارب ازدلهاى ماسوز محبت رانگير  اين تجمع اين توسل اين ارادت رانگير  هستى ما بستگى دارد به حب دوستان  هرچه ميخواهى بگيراما رفاقت را نگير

آدم خلیفه ی تنهای خدا روی زمین است امپراتوری که گاهی باید بازگردد به آخرین سلاحش و سلاح اوگریه است

زندگي وقتي قشنگه كه دلي براي دلي تنگه .  الان زندگيم خيلي قشنگه!

هميشه آنكه سراغي از تو نميگيرد دلتنگ ديدنت است و از شكاف چشمانش به نبودنت خيره ميشود  هميشه آنكه تو او را نميبيني نامهربان نيست!

درمسلک ماسوخته دلان  فراموشی حرام است  این بخت گهى تلخ گهى نیز بكام است  گرچه ما اهل شب و مسجد و تسبيح نباشيم  در مذهب ما حق رفاقت به تمام است