ياد ياران کرده اى ياد جانان ميکنم ، ياد شبنم  کرده اى ياد باران ميکنم ، تو صدايم  کرده اى من نگاهت ميکنم ، تو سلامم  کرده اى من دعايت ميکنم

دوست فرشته ایست بی بال! تقدیم به فرشته بی بالم که به داشتنش میبالم.

دور بودن از عزیزان مشکل است، امتحان باوفایی در جدایی حاصل است، گرچه من دورم ز پیشت ای رفیق، دوریت دریا و یادت ساحل است...

شبی خوش و دگر شبی غمگین عمر گذشت و زندگی بود همین

کدامین چشمه سمی شد که آب از آب میترسد وحتی ذهن ماهیگیر از قلاب میترسد ، گرفته دامن شب را سکوتی آنچنان مبهم که اشک از چشم و چشم از پلک و پلک از خواب میترسد ....

در دفتر زندگيت براي سفيد ماندن صفحه غصه هايت هميشه دعا ميکنم...

مترسك آنقدر دست هايت را باز نكن ، كسى تو را در آغوش نميگيرد ، ايستادگى هميشه تنهايى دارد

من همانم که اگر دوست مرا یاد کند به صفای قدمش دیده خود فرش کنم

هان اي كوه بلند ! اي سراپا همه پند از تو اين تجربه آموخته ام كه نلرزد تنم از غرش ارابه سنگين زمان ...  كاه بودن سهل است ، كوه مي بايد بود !

برای تا ابد ماندن باید رفت...  گاهی از قلب کسی و گاهی به قلب کسی..!!

تاكه بوديم نبوديم كسي، كشت ما را غم بي همنفسي، تا كه رفتيم همه يار شدند، خفته ايم و همه بيدار شدند ، قدر آيينه بدانيم چو هست نه در آن وقت كه اقبال شكست .

بلبلان از بوی گل مستند و ما از روی دوست. دیگران از ساغر و ساقی و ما از یاد دوست.

معلم به خط فاصله میگفت خط تیره خوب میدانست فاصله ها چه به روز آدم می اورند

آسمون به دریا گفت : این بالا خیلی خوبه ٬ همه جا رو میشه دید ، دریا گفت: این پایین از اون بالا هم بهتره ٬ چون فقط تو رو میشه دید ...

یافتن میلیونها دوست معجزه نیست معجزه تویی که میان میلیونها دوست تکی.

روى خرابترين خرابه تخت جمشيد مينويسم خرابتم رفيق!