هه رچه ند که نات بینم به ڵام ده نگی خه نده ت ئه بزوێنێ دڵی سڕم هیچ می دانی هر چند که ناپیدایی اما دل شکسته ام می گوید می آید صدایی.

وه‌‌كوو شێعر وه‌‌ره‌‌ بۆ لام مثل شعر بسویم بیا له‌‌ هه‌‌ر كاتێكا پێت ده‌‌كرێ هروقت که تونستی ‌‌ هه‌‌ر شوێنێ خۆت ئه‌‌یزانی! میعاد گاه را که خودت میدانی شێعر ناپرسێ من چۆنم ای شعر حالم را نمی پرسی؟

دل ودینکم آوای ژینکم  (دل ودینم ؛ آوای زندگی من ) له دوری بالات بوتو شین اکم  (از داغ دوری وفراق قامت تو گریه و شیون میکنم) شینم بو جوانی بالای نمامت  (

من عاشقی چاوی توم/ خوشم ده وی وکو خوم/دلم سافه وکوتوم/بیرت ده کم کسی خوم/ من عاشق چشم توام/دوست دارم مثل خودم/دلم صافه مثل تو/یادت میکنم کس خودم

که مردم له ناو دلت بم نیژه/چونکه دلت بو من ولاتیکی گول ریژه/تخوا قه ت فرمیسکم بو مه ریژه/چونکه خوشم ده وی زور له میژه

بچه ها عاشق نشین درده بی درمانه کره هرکه عاشق نباشه حاکمه دورانه کره ترجمه خاصی نداره موضوع کاملا مشخصه وتنها کلمه ای که نامشخصه کلمه ی (کره) میباشد که معنا ومفهمو خاصی نداره وبیشتر تاکیدی میباشد.

ده زانم دلت ناسکه وبرگه ی شکان ناگری دل ناسک وجوانیش به خورایی به کس نادری بی وفا اوه کسه یه قه دری دلی تو ناگری

با عالم بژن ته نیا و بی کسه له دارای دونیا هر توم به بسه ================ بذار تمام مخلوقات بگن تنها و بی کس از تمام دارایی های دنیا  تو رو داشتم باشم واسم کافی وبسه

له شوین خو مووه تا ناو ماله که ت سلاو له خوتو بنه ماله که ت هه ر له ئیستاوه تا روژی نه وروز جه ژنی سه ری سال له گشتان پیروز

*که مردم شین و گریانت به من چی؟*له سةر گؤرم له خودانت به من چی؟*که نةت هیشت تیرچاوانت ببینم*دائیستا شینی چاوانت به من چی؟

ئنیرم بوتو گولی سه ر کانیپیش که شت ئه کم چونکه زور جوان‏ ‏ یترجمه: برایت گل کنار چشمه را میفرستم پیشکشت میکنم چون خیلی زیبایی

زه وی جار...جار/له ناخه وه/ده له رزیت و/سه روقژی ده شیوینی/تی ناگه م بو؟/بلیی زه ویش/دلداریکی وه ک توی نه بی؟

به داره ته رمی کووچه ته نگه کانی شاره که ت رانه هاتوه له شم، بناری پربه هاری دی ره نگی سووروشین ئه دا له شیعروعاتیفه ی گه شم، ئه لیم بروم له شاره که ت گولم.

به م نیوه شه وه، له کویوه دیی؟ خه وه که م ده زرینی وخه ونه کانم ده تارینی...؟ له کویوه دیی خؤمن ده رگه ی ئه م دله م داخستبوو...

تؤ هه ر ده لیی باست ناکه م،  باست ناکه م. که چی شه وان، تاکوو به یان ده ست له به رووی خه ونه کانم هه لناگری.

هیچ مان ناوی؛ من ولاشه که م وگلکؤ به لام ئاواتم دار به لالوکیکه، که له سایا سه ربنمه وه. ترجمه:هیچ نمیخواهیم،من وجنازه ام وتربتم.اما آرزویم درخت الوبالوی است که درسایه اش بمیرم.