شبی باران ، شبی آتش ، شبی آیینه و سنگم شبی از زندگی سیرم ، شبی با مرگ می جنگم تو آتش می شوی بر خرمن احساس تنهاییم تو را با هر نفس می بویم ، اما باز دلتنگم

انگشتات را به من قرض بده ، برای شمردن لحظه های نبودنت کم آورده ام…

نیستی دارم دق می کنم نیستی دارم می پوسم عکسات ومن یکی یکی برمی دارم می بوسم. پیرهن یادگاریت وهرشب دارم بومی کنم برای برگشتن توبه آسمون رومی کنم.

تو آنجا من اينجا...
نيمكت هاي دنيا را چه
بد چيده اند...

هذیــان میگوید لبــانت چیــزی شبیه"دوستــت دارم" بر خلاف چشمانــت!!!

هیچ می شود خوابید دیگر بیدار نشد؟!!! . . . کاش می شد

فقط کسی معنی دلتنگی رو میفهمه که معنی وابستگی رو چشیده باشه....

باران که می بارد دلم برایت تنگ تر می شود راه می افتم بدون چتر من بغض میکنم ، آسمان گریه ...

دیگر بهار هم سر حالم نمی کند / چیزی شبیه گریه زلالم نمی کند آه ای خدا مرا به کبوتر شدن چه کار؟ / وقتی که سنگ هم رحم به بالم نمی کند .

صورت مسئله را حل نكردي،بازهم پاكش كردي،فكر نكردي دل را بانيش كلامت نابود كردي

از میان تمام بازی های کودکانه تنها” یادم تو را فراموش “را خوب بلد بودی

این قاصدک هارو فوت کردم تا بهت بگن همیشه به یادتم

دلتنگی عین یه جای شکستگی روی عینک آدمه هر جا نگاه می کنی می بینیش

بدون اینکه " مار" ی در کار باشد مزه ی "زهرمار" را میچشم! وقتی نیستی...

برایم از بازار یک بغض خوب بخر... نه مثل این ها که دارم .... نه مثل این ها که هر روز می شکنند

می ترسم ازآن روزی که بغض آسمان بترکد ومن تنهای تنهازیرباران قدم بزنم،بدون دستهای تو