امشب به رسم عاشقی یادی ز یاران میکنم، در غربتی تاریک و سرد از غم حکایت میکنم، امشب وجودم خسته است از سردی دلهای سرد، آیا تو هم در یاد ما هستی این شبهای سرد

پرنده از نبودنت آواز غم میخونه  چقدر دلم تنگ برات فقط خدا میدونه

خواستم خودم رو گول بزنم ، همه ي خاطراتم رو انداختم يه گوشه و گفتم: فراموش!  يه چيزي ته قلبم خنديد و گفت: يادمه!!!

غربت را نبايد در شهر غريب جستجو كرد  همين كه عزيزت نگاهش را به ديگري فروخت تو غريبي!!!

به قلب مهربانت بگو هيچ چيز يادت را از خاطرم نخواهد برد حتي وجود فاصله ها!

از پرچين اميدهايت چتري برايم بفرست كه خيس دلتنگيهايتم.

کاش قلبم درد تنهایی نداشت چهره ام هرگز پریشانی نداشت کاش برگ های آخر تقویم عشق حرفی از یک روز بارانی نداشت کاش می شد راه سخت عشق را بی خطر پیمود و قربانی نداشت

بوق اشغال ميزند وقتى شماره ات را در ذهنم ميگيرم ، كسى انگار پشت خط است

اتل متل ستاره  گلم دوسم نداره  نه پيامك،نه ي زنگ  دلم براش شده تنگ

ميدوني بزرگترين درد دنيا چيه؟  اينه كه تنها پناهت، پناهگاه ديگري باشد...

گلایه از بلندی پاهایم نکن تو گلیمت را کوتاه بافته ای

نبری گمان که دیگر ز دل ما رفته باشی / تو عزیز دل مایی هر کجا نشسته باشی

من اگر آنقدر که به یاد تو هستم به یاد خدا بودم , آن دنیا نیمی از بهشت به نام من بود !

كسى چه ميداند كه امروز چند بار فرو ريختم از ديدن كسى كه تنها لباسش شبيه به "تو" بود

اگر يار مرا ديدى به خلوت / بگو اى بى وفاى بى مروت  غمم دادى و غمخوارم نكردى / سر و كارت به فرداى قيامت

دل شکستن سنگ نمیخواد ، دل به نگاهی سرد میشکند