اینجا آسمان ابریست ، آنجا را نمی دانم اینجا شده پاییز ، آنجا را نمی دانم اینجا دلی تنگ است ، آنجا را نمی دانم ...

زچشمانم هرچه دور افتی به دل نزدیکتر باشی ، تو را کی میتواند روزگار از یاد من گیرد.

با من بمـــان ...  آن‌ها که رفتنشان را طـــاقت آوردم ...  تـــو نبودن

غمگینم همچون پیرزنی که آخرین سربازی که از جنگ بر میگردد پسرش نیست

نقــاش خــــوبی نــــبودم...  اما ..  ايــن روزها...  به لطـف تــــــــــو...  انـــتظار را  ديـــدنی ميكــشـم

کاش دل آدم عین دماغ بود وقتی می گرفت فین می کرد وا می شد.

صبر کن عشق زمین گیر شود بعد برو یا دل از دیدن تو سیر شود بعد برو  تو اگر کوچ کنی بغض خدا می شکند  صبر کن گریه به زنجیر شود بعد برو

زخمی عمیق در دلم است............ روزگار بی رحم نمک میپاشد.......... و من پیچ و تاب میخورمو همگان گمان میکنند که من مستم و میر قصم...

روز مرگم، هركه شيون كند ازدور و برم دوركنيد ، همه را مست و خراب از می انگوركنيد،مزدغسال مرا سير شرابش بدهيد ، مست مست ازهمه جا حال خرابش بدهيد، بر مزارم نگذاريد بيايد واعظ ،پير ميخانه بخواند

صبر کردن دردناک تر است و فراموش کردن دردناکتر اما از این دو دردناکتر این است که صبر کنم یا فراموش

تو دریایی و من موجی اسیرم، که میخواهم در آغوشت بمیرم . بیا دریای من آغوش برکش، نمی خواهم جدا از تو بمیرم

هميشه فصل دلم پاييز است ، طلوعش بس دلگير و غروبش هميشه طوفانى ست

صحبت از فاصله نيست صحبت از مهر و وفاست شايد اين فاصله ها محک عاطفه هاست

دور باش ، اما نزديک ، من از نزديك بودن های دور مى ترسم

همیشه شیرین نباش فرهاد گاهی باید طعم دیگری را تجربه کند

خسته ام از این زندان که نامش زندگیست.. پس قشنگی های دنیا دست کیست.. باختم در عشق اما باختن تقدیر نیست.. ساختم با درد تنهایی مگر تقدیر چیست......؟