دلتنگ كه ميشوي ديگر انتظار معنا ندارد. يك نگاه كمي نامهربان, يك واژه ي كمي دور از انتظار, يك لحظه فاصله, ميشكند بغضت را...

تمام دلتنگی هایم ، تمام خوشی هایم ، تمام بی کسی هایم را میدهم تا شاید تو بازگردی

چقدر زمونه بى وفاست...! نمى دونم خدا كجاست...! يكى بياد بهم بگه كجاى كارم اشتباست...! گاهى مى خوام داد بكشم اما صدام درنمياد. بگم آخه خدا چرا دنيا به آخر نمياد...

دلتنگ میشوم... چشمانم را روی هم می گذارم بلکه یادت را فراموش کنم... تو بگو دلکم مگر میشود یک عمری را فراموش کرد؟

به هيچ صراطي مستقيم نيست ! دلي که بي تاب ِ نوازش ِ سر انگشتان ِ تـــو باشد...

قصه بگو تا بخوابم... امشب قصه آمدنت را ميخواهم... ميخواني؟!

اينجا زمين است.ساعت به وقت انسانيت خواب است عجب موجود سخت جانيست دل.... هزار بار تنگ ميشود.ميشكند.ميسوزد.ميميرد ولي باز هم ميتپد

دلـتَنگت می شوم… چـشمانم را روی هم می گذارم بلکه یادت را فراموش کنم… تـو بگو دلــکم مگر می شــود یــک عـمری را فراموش کـرد؟

گذشته ای که حالمان راگرفته است، آینده ای که حالی برای رسیدنش نداریم و‎ ‎حالی که حالمان رابهم میزند.. زندگی شیرینی است!

نیمه ی گم شده ی من باید یه آدم خیلی ولگردی باشه كه تا الان پیداش نشده...یه همچین آدمی به درد زندگی نمیخوره...اصلأ بره بمیره

اشك چشمان پر از قهر تو تحقيرم كرد. ياد آن روز كه تو شوق عبورم بودي!

دوای درد مرا هیچ کس نمی فهمد / فقط بگو به طبیبان، دعا کنند مرا

گفتم غم تو دارم چیزی نگفت و بگذشت. حافظ خوشا به حالت یار تو نگذشت و: گفتا غمت سر آید

جاي اسمي كه نوشتي تو دفترم براي يادگاري ، پر ز اشك شده كه بي معرفت چه جوري ، راضي ميشي بشكني با دست خالي..

ای که از اول جاده به سکوت شدی گرفتار منو از خاطره کم کن خدانگهدار

عجب روزگاريست! هیچکس به سکوت آدم نمیرسه همه منتظرن به فریاد آدم برسن!!