آدمیان ترسو و ناکارآمد خود را در دنیایی صوفیانه قهرمان می بینند . ارد بزرگ

در هنگام توانایی اگر بستانکاری دیگران را ندهی ، بویژه هنگامی که او درمانده باشد ، فر و جایگاه خویش را برای همیشه از دست می دهی . ارد بزرگ

هنگامه رهایی اهریمن ، هنگام دربند شدن توست . ارد بزرگ

خنده طبیعی زیباست و نوای زندگیست . ارد بزرگ

هیچ فرازی در برابر آدم های پاکباخته توان ایستادگی ندارد . ارد بزرگ

فروتنی ما را خواستنی می کند و دوست داشتنی . ارد بزرگ

چهره و کردارمان می تواند نمای بخت مان نیز باشد . ارد بزرگ

نادانی و پستی یک نفر در گذشته ، نمی تواند میدان انتقام از خاندان او باشد . ارد بزرگ

ترس می تواند پیشرفت و رشد به همراه آورد اما این پیشرفت هم در نهایت توان آرام سازی روان آدمی را ندارد ، سخن دلنشین خردمندان دل ها را آرام می کند . ارد بزرگ

آنانی که چیزی برای گفتن ندارند با لودگی و ریشخند تلاش می کنند خودی نشان دهند . ارد بزرگ

فریبکاران همه کسان و خویشان خود را از دست می دهند . ارد بزرگ

آگاهی هدف را نزدیک می کند و از دوباره روی بازمان می دارد . ارد بزرگ

بخش بزرگی از ادب آدمی برآیند ریشه نژادی و خانوادگی است .  ارد بزرگ

آنانی که به ناگهان رشد کرده اند همچون کسی اند که بر تنابی باریک در حال گذرند . ارد بزرگ

مردمان توانمند  در خواب نیز ، رهسپار جاده پیشرفتند .  ارد بزرگ

برای پویایی و پیشرفت ، گام نخست از پشت درهای بسته برداشته می شود .  ارد بزرگ