بزرگواری ، بی مهر و دوستی بدست نمی آید .

 نخستین گام بهره کشان کشورها ، ابتدا نابودی بزرگان و ریش سفیدان است و سپس تاراج دارایی آنها .

تبار بی ریش سفید ، همچون خانه بی سقف است .

 آنانکه تیشه به ریشه بزرگان و ریش سفیدان می زنند خود و فرزندانشان را بی پناه خواهند ساخت .

ریش سفیدان ، زنجیر ارتباط نسل ها هستند . و خاندان بدون ریش سفید ، گذشته ای کم رنگ دارد و آیین های به جای مانده ، به هزار گونه ، تفسیر می شود .

ریش سفید داراترین به اندیشه است نه به دارایی و اندوخته .

اندیشه و سخن ریش سفیدان برآیند بردباری ، مردمداری و سرد و گرم چشیدگی روزگار است .

 گِره های که به هزار نامه دادگستری باز نمی شود ، به یک نگاه و یا ندای ریش سفیدی گشاده می گردد .

از آه و نفرین بزرگان و ریش سفیدان هر ایلی باید ترسید .

دودمانی که بزرگان و ریش سفیدانش خوار باشند ، به کالبد بی جانی ماند که خوراک جانوران دیگر شود .

 آدمیانی که انتخابات نیک را بی ارزش می انگارند و آنانی که دانسته در بازی انتخابات نادرست رای می دهند هر دو به یک اندازه به سرزمین خویش پشت کرده اند

کوچک کنندگان دایره انتخابات ، با بن و ریشه آن دشمن اند .

انتخابات پرشگاه سیاسیون برای رسیدن به دستگاه دیوانی نیست اینجا خواست توده آدمیان برای درمان ناراستی هاست .

انتخابات درست و سازنده ، ناجی کشور و نادیده گرفتن آن ، پگاه رستاخیزی هولناک است .

انتخابات آزاد ، دشمن هیچ یک از باورهای توده مردم نیست .

امروزه ، انتخابات آزاد تنها راهکار ادامه زندگی سیاسی فرمانروایان است .