فریبکاری زرنگی نیست که رسوای ست .

 فریبنده همیشه در حال فریب خوردن است .

 با فریب شاید بتوان چیزی بدست آورد اما در نهایت همان دستاورد مایه تباهی خواهد بود .

آنانی که چیزی برای گفتن ندارند با لودگی و ریشخند تلاش می کنند خودی نشان دهند .

کسانی که دیگران را با بی ارزشترین واژه ها به ریشخند می گیرند ابلهانی بیش نیستند .

سرچشمه خوار کردن دیگران ، از بی شرمی و بی ادبی ست .

تنها کسی که موجب خواری همیشگی ما می گردد خود ما هستیم .

خوار نمودن هر آیین و نژادی به کوچک شدن خود ما خواهد انجامید .

 ترس می تواند پیشرفت و رشد به همراه آورد اما این پیشرفت هم در نهایت توان آرام سازی روان آدمی را ندارد ، سخن دلنشین خردمندان دل ها را آرام می کند

خردمندان ترس را هم به بازی می گیرند .

برای دلهره شبانگاهان ، نسیم گرما بخش خرد را همراه کن .

چه بیچاره اند مردمی که ، قهرمانشان بزدل است .

سربازی که می ترسد ، جان خود و دیگر سربازان را به خطر می افکند .

نادانی و پستی یک نفر در گذشته ، نمی تواند میدان انتقام از خاندان او باشد .

فرمانروایان اگر خویی صوفیانه داشته باشند همواره دشمنان سرزمین خویش را افزون نموده و گستاخ تر می کنند .

فروتنی زمانی هویدا می گردد که آدمی از کوهستان وجودش پایین آمده و یا در حال فرود آمدن است .