{{::'controllers.mainSite.MainSmsBankBanner2' | translate}}
گریستن خوب نیست مگر بشود جوری گریست که چشم ها نفهمند
چاپلوسی یونجه لطیفی است برای درازگوشان دمبه دار خوشحال
چقدر این قفس برایم تنگ است. من تاب تنگنا ندارم !
برای این که قومی خوب سواری بدهد باید احساس انسان بودن از او گرفته شود
انسان به میزان برخورداری هایی که در زندگی دارد انسان نیست بلکه به اندازه نیازهایی که در خود احساس می کند انسان است
دو پدیده را مردم یا عوام نمی توانند از هم سوا کنند یکی شور مذهبی است یکی شعور مذهبی.که این دو ربطی به هم ندارند آن کسی که شور مذهبی دارد خیال می کند که شعور مذهبی هم دارد
اگر بخواهند از پیغمبر اسلام مجسمه ایی بریزند ، باید در یک دستش کتاب باشد و در دست دیگرش شمشیر
آدمهای که هیچ وقت احتیاج به تنهایی ندارند ، معمولاً آدمهای کم مایه ایی هستند
وقتی یک روح از سطح زمان خویش بیش تر اوج میگیرد و از ظرف تحمل مردم زمان ، بیشتر رشد می کند ،
بد دردی است در انبوه خلق ، تنها بودن و در وطن خویش ، رنج غربت کشیدن.
هر کس به میزانی که به تنهایی نیاز دارد ، عظمت دارد و بی نیاز تر است .
هیچ گاه تنهایی و کتاب و قلم ، این سه روح و سه زندگی و سه دنیای مرا کسی از من نخواهد گرفت … دیگر چه میخواهم ؟ آزادی چهارمین بود که به آن نرسیدم و آن را از من گرفتند .
تنها دو جا است که هرکسی خودش است، بستر مرگ و سلول زندان .
وقتی که بود نمی دیدم . وقتی می خواند ، نمی شنیدم… وقتی دیدم که نبود… وقتی شنیدم که نخواند … !
عشق می تواند جانشین همه نداشتن ها شود
بد دردی است در انبوه خلق ، تنها بودن و در وطن خویش ، رنج غربت کشیدن.
گریستن خوب نیست مگر بشود جوری گریست که چشم ها نفهمند
چاپلوسی یونجه لطیفی است برای درازگوشان دمبه دار خوشحال
چقدر این قفس برایم تنگ است. من تاب تنگنا ندارم !
برای این که قومی خوب سواری بدهد باید احساس انسان بودن از او گرفته شود
انسان به میزان برخورداری هایی که در زندگی دارد انسان نیست بلکه به اندازه نیازهایی که در خود احساس می کند انسان است
دو پدیده را مردم یا عوام نمی توانند از هم سوا کنند یکی شور مذهبی است یکی شعور مذهبی.که این دو ربطی به هم ندارند آن کسی که شور مذهبی دارد خیال می کند که شعور مذهبی هم دارد
اگر بخواهند از پیغمبر اسلام مجسمه ایی بریزند ، باید در یک دستش کتاب باشد و در دست دیگرش شمشیر
آدمهای که هیچ وقت احتیاج به تنهایی ندارند ، معمولاً آدمهای کم مایه ایی هستند
وقتی یک روح از سطح زمان خویش بیش تر اوج میگیرد و از ظرف تحمل مردم زمان ، بیشتر رشد می کند ،
بد دردی است در انبوه خلق ، تنها بودن و در وطن خویش ، رنج غربت کشیدن.
هر کس به میزانی که به تنهایی نیاز دارد ، عظمت دارد و بی نیاز تر است .
هیچ گاه تنهایی و کتاب و قلم ، این سه روح و سه زندگی و سه دنیای مرا کسی از من نخواهد گرفت … دیگر چه میخواهم ؟ آزادی چهارمین بود که به آن نرسیدم و آن را از من گرفتند .
تنها دو جا است که هرکسی خودش است، بستر مرگ و سلول زندان .
وقتی که بود نمی دیدم . وقتی می خواند ، نمی شنیدم… وقتی دیدم که نبود… وقتی شنیدم که نخواند … !
عشق می تواند جانشین همه نداشتن ها شود
بد دردی است در انبوه خلق ، تنها بودن و در وطن خویش ، رنج غربت کشیدن.
{{::'controllers.mainSite.Group1' | translate}} اس ام اس سخنان بزرگان / اس ام اس دكتر شريعتي