ای که تو آن من دیگرمی ای تو که آن توی دیگرتم زاد سفر برگیر و قدم در راه نِه که من در پایان راه بی صبرانه منتظر رسیدن توام

خدایا به هر که دوست می داری بیاموز که عشق از زندگی کردن بهتر است ، و به هرکه دوست تر می داری ، بچشان که دوست داشتن از عشق برتر !

تمام بدبختی های آدم مال این دو کلمه است یکی داشتن و یکی خواستن

جامعه دو طبقه دارد: ۱:طبقه ای که می خورد و کار نمی کند ۲:طبقه ای که کار می کند و نمی خورد.

اساسا <<خوشبختی>> فرزند نامشروع <<حماقت>> است.

مذهب اگر پیش از مرگ به کار نیاید پس از مرگ به هیچ کار نخواهد آمد

با همه چیز درآمیز و با هیچ چیز آمیخته مشو در انزوا پاک ماندن نه سخت است و نه با ارزش.

آن گاه که تقدیر واقع نگردید از تدبیر نیز کاری ساخته نیست.

گریستن خوب نیست مگر بشود جوری گریست که چشم ها نفهمند

این سه راهی است که در پیش پای هر انسانی گشوده است: پلیدی پاکی پوچی 

حوادث انسان های بزرگ را متعالی و آدم های کوچک را متلاشی می کند

زنی که زیبایی اندیشه پیدا کرده باشد زیبایی بدنش را نشان نمی دهد. 

وقتی در صحنه حق و باطل نیستی وقتی که شاهد عصر خودت و شهید حق و باطل جامعه ات نیستی هرکجا که خواهی باش چه در نماز ایستاده باشی چه به شراب نشسته باشی هر دو یکی است. 

برای خوشبخت بودن به هیچ چیز نیاز نیست جز به نفهمیدن و یاس انسان امروزه یاسی است ناشی از آگاهی اش به خویش و خوش بینی انسان در تاریخ زاییده ی جهلش نسبت به خویش است 

من از دو کار نفرت دارم : یکی درد دل کردن که کار شبه مردهاست و یکی هم از خود دفاع کردن برای تبرئه خود جوش زدن که کار مستضعفین است. شجاع به همدرد نیازمند نیست از ناله شرم دارد

پروانه ی شمع اگر هم چون مرغ خانگی نه بر گرد شمع که در پی خروس می رفت زندگی در زیر پایش رام می گشت و آسمان بر بالای سرش به کام