در عشق، یك و یك می شود یك.

گوشه گیری و كاهلی، روش كسانی است كه می گویند: آنچه را كه من نمی توانم كرد دیگران می توانند.

همه چیز كشف شده است، مگر چگونه زیستن.

وقتی ثروتمندان جنگ به پا می كنند، این فقرا هستند كه می میرند.

زمانی كه (توهم جاودان بودن) را از دست بدهی، زندگی هم معنایش را از دست می دهد

بشر هیچ نیست، مگر آنچه از خود می سازد.

كار جهان بر این مدار است كه گویی تمام آدمیان، چشم بر رفتار هر یك از افراد دوخته اند و روش خود را طبق رفتار همین یك نفر تنظیم می كنند.

كسی كه دروغ می گوید و با گفتن اینكه همه ی مردم چنین نمی كنند، برای خود عذری می تراشد، كسی است كه با وجدان خود بر سر ستیز است.

شما آزاده اید؛ راه خود را برگزینید؛ یعنی بیافرینید.

حقیقتی وجود ندارد، جز در عمل.

بشر، محكوم است، زیرا خود را نیافریده و در عین حال، آزاد است، زیرا همین كه پا به جهان گذاشت مسئول همه ی كارهایی است كه انجام می دهد

عشقی جز آنچه به مرحله ی تحقق درمی آید، وجود ندارد

بشر وجود ندارد، مگر در حدی كه طرح های خود را تحقق می بخشد. بنابراین، جز مجموعه ی اعمال خود، جز زندگانی خود، هیچ نیست

آنچه آدمی را سست عنصر می سازد، عمل گریز یا تسلیم است

امكان عشق، چیزی جز آنچه از عشق تجلی می كند نیست.

آنچه به بشر امكان زندگی می دهد، تنها عمل است.