بشر، موجود جالبي‌ست؛ چيزي را كه دارد، قدرش را نمي‌داند و دوستش ندارد و چيزي را كه ندارد، مي‌خواهد و در پي آن است

هنگامي كه بخواهيد سبب شادي باشيد، بخشي از آن نيز به خود شما برمي‌گردد

تنها زماني مي‌توانيم ديگران را شاد كنيم كه خود، به اندازه‌ي كافي شاد باشيم

ما چون شادمان هستيم، لبخند نمي‌زنيم، بلكه شادمانيم، چون لبخند مي‌زنيم

مهم نيست كه چه اندازه مي‌بخشيد، مهم اين است كه چگونه مي‌بخشيد

همه در برابر پادشاه، برخورد و نگرش خوب و زيبايي داريم، ولي خوب بودن در برابر گدا، هنرمندي‌ست

از به زبان آوردن پرسش‌هاي نابخردانه هرگز نترسيد؛ زيرا آسان‌تر از ارتكاب به كارهاي نادرست و نابخردانه است

پايدارترين درختان با يك تبر عادي در ضربه‌ي صدم، سرانجام، بريده مي‌شوند، ولي اين، سبب نمي‌شود كه بگوييم نود و نه ضربه‌ي ديگر، هيچ نقشي در كاميابي نداشته است

گاهي، يك نه به موقع، از صدها غم و اندوه جلوگيري مي‌كند

فراموش نكنيد كه نخستين گام براي حل مسئله، دست به كار شدن براي حل آن است

به ياد داشته باشيد، خداوند به آنهايي كمك مي‌كند كه به خودشان كمك كنند

براي دوست، مُردن آنقدر دشوار نيست كه يافتن دوستي كه ارزش اين فداكاري را داشته باشد، دشوار است

مهم نيست نردبان چقدر ارتفاع دارد. هر چيزي آغاز و پاياني دارد. انسان بايد پله‌ پله نردبان پيشرفت را طي كند و به همان سان بتواند به آساني، از آن پايين بيايد

نااميد هرگز برنده نمي‌شود و برنده، هرگز نااميد نمي‌شود

ذهن شما مانند کارخانه است. افکار شما مدیر تولید آن و نظرات دیگران مواد خام این کارخانه می باشد

مشكلات خود را بر ماسه ها بنويسيد و موفقيت هايتان را بر سنگ مرمر…