از آینده های امكان پذیر روی نگردان، مگر آنكه مطمئن شوی هیچ چیزی برای یادگیری از آنها نداری.

دوستانت در نخستین لحظه ی دیدار، تو را خواهند شناخت؛ بهتر از آشنایانت كه تو را در طی هزار سال بشناسند

دوستانت در نخستین لحظه ی دیدار، تو را خواهند شناخت؛ بهتر از آشنایانت كه تو را در طی هزار سال بشناسند

زندگی كن؛ هرگز از این موضوع كه در مورد آنچه می كنی و یا می گویی، در سراسر جهان مطالبی انتشار یابد، شرمنده نباش؛ حتی اگر آنچه انتشار یافته حقیقت نداشته باشد.

از جمعیت به اندازه ی كافی كشیده ام، حتی زمانی كه شادمان هستند... و اگر بترسند، شخصی را به دار می آویزند و یا او را پرستش می كنند

انسان به تنها بودن عادت می كند، اما تنها برای یك روز آن را می شكند و سپس دوباره به آن عادت می كند، دوباره از نو

آنچه را كه شعبده باز می داند بیاموز، آنگاه دیگر شعبده ای نخواهد بود.

حلقه ای كه خانواده ی حقیقی تو را بهم می پیوندد، هم خونی نیست، بلكه احترام و شادمانی است كه نسبت به زندگی یكدیگر دارند.

كمی بزرگنمایی در همه ی ما هست، وگرنه هدفی برای استاد شدن نداشتیم

در مورد جمعیت مردم نگران نباش؛ تا زمانی كه نخواهی نمی توانند تو را لمس كنند.

اگر شادی تو در گرو چیزی است كه دیگری دارد، حدس می زنم كه تو نیز یك مشكل داری.ر

وقتی كه می دانی هیچ چیز در این سیاره نمی تواند مزاحمتی برایت ایجاد كند... دیگر ماجراجویی وجود ندارد.

هرگز آرزویی به تو داده نشده، مگر آنكه توانایی به حقیقت درآوردن آن هم داده شده باشد. هر چند باید برای رسیدن به آن كار كنی.

برای محدودیتهای خود استدلال بیاور و مسلماً آنها از آنِ تو هستند.

شاگردان، چیزهای ساده را دشوار می كنند.

اگر به راستی می خواهی یك ابر را از زندگیت بزدایی، نباید یك توده ی بزرگ از آن بسازی؛ فقط آسوده باش و آن را از اندیشه ات پاك كن؛ این تنها كاری است كه باید انجام داد.