هر چه از دست برود بگذار برود چيزي كه به التماس آلوده باشد ...
نميخواهم ، 
هرچه باشد ! 
حتي زندگي ...
(ارنستو چگوارا)

مرد زنداني ميخنديد… شايد به زنداني بودن خويش و شايد به آزادی من…  راستی…زندان كدام سوی ميله هاست؟! ( چگوارا)

در یک انقلاب، انسان یا پیروز می‌شود یا می‌میرد، اگر آن انقلاب واقعی باشد

ما هرگز نمی‌توانیم از داشتن چیزی برای زندگی مطمئن شویم تا وقتی که برای آن مایل به مردن باشیم

اگر تو در برابر هر بی‌عدالتی از خشم به لرزه می افتی؛ بدان که یکی از رفقای من هستی(یکی مثل من هستی).

انقلاب، سیبی نیست که پس از رسیدن می افتد، ما باید به افتادن مجبورش کنیم

رهبران بی رحم تعویض می شوند تا رهبر دیگری بی‌رحم شود

می دانستم در لحظه‌ای که روح بزرگ حاکم، ضربه‌ای می زند تا تمام بشریت را به دو دسته مخالف تقسیم کند، من در کنار مردم عادی خواهم بو

یک انقلابی واقعی همان جایی خدمت می کند که به او احتیاج است

دستم بوی گل می داد، مرا به جرم چیدن گل محکوم کردند اما هیچ کس فکر نکرد شاید من شاخه گلی کاشته باشم

از نظر انسان سگ ها حیواناتی با وفا و مفید هستند. ولی از نظر گرگ ها، سگ ها گرگ هایی بودند که تن به بردگی دادند تا در آسایش و رفاه زندگی کنند.

رسالت یک انسان برای رسیدن به آزادی در صف ایستادن نیست، بلکه  برهم زدن صف است.

مرد زندانی مي خنديد، شايد به زندانی بودن خويش و شايد به آزادی زندانبان. راستی، زندان كدام سوی ميله هاست؟!

اگر تو از دیدن هر بی عدالتی از خشم تکان بخوری، هم رزم من هستی.

بگذار هر چه از دست می رود برود! آنچه را می خواهم که به التماس  نیالوده باشد. هر چه باشد، حتی زندگی

فداکاری ما یک فداکاری آگاهانه است، بهائی است که برای آزادی که  می خواهیم بسازیم می پردازیم