زندگي رازي بي پايان است، از اين رو كساني كه از دانش سرشار هستند، از زندگي محرومند.

خود را همان گونه كه هستي بشناس، بي هيچ ايده آلي، بي هيچ قضاوتي و بي هيچ سرزنشي

اين بدن سرانجام با مرگ از هم مي پاشد، پيش از آنكه از هم بپاشد، عشق را به آن هديه دهيد

عشق، كور نيست؛ عشق، توانايي‌ها را مي‌بيند، نه ناتواني‌ها را؛ و با ديدن توانايي‌ها، ديگر تمايلي به ديدن ناتواني‌ها ندارد

به ياد داشته باش، وقتي به تخريب دست مي يازي، خود را نيز تخريب كرده اي و آنگاه كه مي آفريني، ترانه اي، رقصي، خود را نيز مي آفريني و ابعاد نويني از وجود خود را كشف مي كني

اگر خود را تغيير دهي، تغيير جهان را آغاز كرده اي. با تغيير تو، بخشي از جهان تغيير كرده است

آفريدن چنان ثروتي است كه حرص و طمع را بي معنا مي سازد. وقتي ثروت كافي باشد، فقر از ميان خواهد رفت

بگذار بگويم كه در جامعه اي غير آزاد مي تواني آزاد باشي، در جهاني سياه بخت، سعادتمند باشي. مانعي از سوي ديگران نمي تواند وجود داشته باشد، مي تواني دگرگون شوي.

عشق چنان از احترام سرشار است كه آزادي را هديه مي كند. اگر عشق، آزادي به همراه نياورد، عشق نيست، چيز ديگري است.

هنگامي كه خود را شناختي، به هر كجاي ديگر مي تواني سفر كني. سپس به هر كجا كه بروي، سعادت در كنار تو است

اين همه بر خود سخت مگير، كمي بيشتر مهربان باش، كمي بيشتر عشق بورز

ببين چه مي كني و چرا... چه مي گويي و چرا... آن وقت تمام بازيهايي را كه با ديگران و نه تنها با ديگران، كه با خودت كرده اي خواهي ديد

فرد دانا با علامت سوالي زندگي مي كند، فردي كه در حيرت و شگفتي به سر مي برد، با علامت تعجب زندگي مي كند

به حرفهاي ديگران درباره خودت بها نده، خودت ببين كه هستي، كجا هستي و لغزش هايت كدامند.

مشكل بتواني لغزشهاي خود را ببيني. تنها كسي كه خود را دوست مي دارد مي تواند اين لغزشها را ببيند

ذهن هرگز نمي گذارد آنچه را كه هست ببيني؛ تنها اجازه مي دهد چيزي را ببيني كه ذهن مي خواهد تو ببيني