هرگز نگذار آگاهي از عيب هايت تو را بترساند

بسياري از اوقات ما خودمان استعدادهايمان را مي كشيم، چرا كه نمي دانيم با آنها چه كنيم

مهم اين نيست كه چقدر زندگي مي كنيم مهم اين است كه چگونه زندگي مي كنيم

جواني كه فراموش مي كند شاخه گلي به محبوبش بدهد، سرانجام وي را از دست خواهد داد

حقيقت همواره همان جايي است كه ايمان هست

فقط خودت مي داني كه چه چيزي برايت بهترين است

دانستن هدف زندگي يا دانستن بهترين راه خدمت به خدا كافي نيست، افكار خودت را به عمل درآور؛ راه، خودش را نشان مي دهد

همواره مي توانيم بگوييم سنگي كه ديگران به سوي ما انداخته اند، به ما نخورده است.

در شادي گناهي نيست

آگاهي از مرگ نمي گذارد آنچه را كه بايد امروز از آن لذت ببريم به فردا واگذار كنيم

عشق، نيرويي است كه ما را بار ديگر به هم مي پيوندد تا تجربه اي را كه در زندگيهاي گوناگون و در مكانهاي مختلف جهان پراكنده شده است، بار ديگر متراكم كند

عشق حقيقي اجازه مي دهد كه هر كس راه خود را در پيش بگيرد

هر انساني حق دارد به رسالتش شك كرده و گاه آن را رها كند، اما هرگز حق ندارد آن را از ياد ببرد!

هنگامي كه آرزوي چيزي را داريد، سراسر كيهان همدست مي شوند تا بتوانيد اين آرزو را تحقق بخشيد

خداوند دعاي كساني را مي شنود كه مي خواهند نفرت از آنها گرفته شود، اما نسبت به آنهايي كه مي خواهند از عشق بگريزند ناشنواست.

وعده ها را باور نداشته باش، چون دنيا پر از وعده است