همیشه حرفی را بزن که بتوانی بنویسی، چیزی را بنویس که بتوانی امضایش کنی وچیزی را امضا کن که بتوانی پایش بایستی. 

آنانکه تجربه‌های گذشته را به خاطر نمی‌آورند محکوم به تکرار اشتباهند.

وقتی به چیزی می‌رسی بنگر که در ازای آن از چه گذشته‌ای.

 آدم‌های بزرگ شرایط را خلق می‌کنند و آدم های کوچک از آن تبعیت می‌کنند.

گاهی خوردن لگدی از پشت، برداشتن گامی به جلو است.

به کسانی که خوبی دیگران را بی‌ارزش یا از روی توقع می‌دانند، خوبی نکن و اگر خوبی کردی انتظار قدردانی نداشته باش. 

هرگاه با آدم‌های عاقل و موفق مشورت کنی شریک تفکر روشن آنها خواهی بود. 

وقتی خوشبخت هستی که وجودت آرامش بخش دیگران باشد. 

به خودت بیاموز هرکسی ارزش ماندن در قلب تو را ندارد.

هرگز برای عاشق شدن دنبال باران و بابونه نباش، گاهی در انتهای خارهای یک کاکتوس به غنچه‌ای می رسی که زندگیت را روشن می‌کند. 

عادت کن همیشه حتی وقتی عصبانی هستی عاقبت کار را در نظر بگیری. 

آنقدر به در بسته چشم ندوز تا درهایی را که باز می‌شوند، نبینی.

تملق کار ابلهان است. 

آنکه برای رسیدن به تو از همه کس می‌گذرد عاقبت روزی تو را تنها خواهد گذاشت. 

نتیجه گیری سریع در رخدادهای مهم زندگی از بی‌خردی است.

هیچ گاه ابزار رسیدن به خواسته دیگران نشو.