نمی دانم دوستش دارم یا نه ؟ با هم قدم میزنیم با هم میخوابیم دلم که میگیرد ، آغوشش را باز می کند و بر گونه هایم بوسه میزند اما نمی دانم دوستش دارم یا نه ؟ تنهاییم را …

هر طور که بچینم کنار هم این حروف الفبا را ، جز “تنهایی” معنی دیگری نمیدهند !

حتما نباید مدت ها دور از تو باشم تا تنها شوم یک روز من بی تو ، یک عمر تنهاییست !

اینجا فقط واژه می فروشم و سکوت میخرم چه تجارت دردناکی ست تنهایی !!!

تنهایی آدم را عوض میکند … از تو چیزی میسازد که هیچوقت نبوده ای !

تنهایی یعنی بین آدمایی باشی که میگن دوستت دارن ولی کنار دلتنگیات نیستن !

کنج تنهایی من قشنگ تر از بودن با کسی ست که هر بار دلش به هوای دیگری می پرد !

دستم را گرفت و با خود برد همه هرچقدر هم تلاش کردند نتوانستند چه قدرتی ! چه عظمتی ! تنهایی …

دلم خوش نیست غمگینم کسی شاید نمیفهمد کسی شاید نمیداند کسی شاید نمیگیرد مرا از دست تنهایی تو میخوانی فقط شعری و زیر لب آهسته میگویی عجب احساس زیبایی تو هم شاید نمیدانی …

اگه باتری موبایلت خوب شارژ نگه میداره ، به جای اینکه به جون کارخونه سازنده دعا کنی یه فکری به حال تنهاییت بکن !

چنان دستانم از گره های دستانت تهی گشته که من این یخ زده ها را “ها” میکنم از تنهایی هر شب.

میخواهم از درد بگریزم ولی درد بدون من تنها میماند ؛ که این خود درد دیگری است !

تنهایی راه رفتن سخت نیست ولی وقتی ما این همه راهو با هم رفتیم ، تنهایی برگشتن خیلی سخته !

شب ها پرنده هایش می روند روزها ستاره هایش ببین ، آسمان هم که باشی ، باز تنهایی …!

زندگی چه اتفاق غم انگیزی است وقتی تنهایی ات سالها از تو بزرگتر باشد.

وقتی حالت بده روحت بی پناهه میبینی هر کاری کردی اشتباهه وقتی به جز شب هیچ رنگی توی نگات نیست وقتی کسی اندازه تنهاییات تنها نیست