زیباترین ستایش ها نثار کسی که کاستی ها و لغزش هایم را می داند و باز هم دوستم دارد

تا به حال به شالیزار نگاه کردی؟ میدونی چقدر ساقه ی برنج توشه؟ نمیدونی که میدونی تو هر ساقه چند تا دونه برنجه؟ نمیدونی که من تورو به اندازه ی همه ی برنج های یک شالیزار بزرگ دوستت دارم تو اینم نمی دونی

ما در قبیله مان پیغام دوستت دارم را با دود به هم می رسانیم نمی دانم آن سو تکه چوبی برای تو هست یا نه؟ من اینجا جنگلی را به آتش کشیده ام

گل را ساعتی محبت را روزی و عشق را لحظه ای اما تو را برای همیشه دوست دارم

سلام به قاصدک های خبر رسان که محکوم به خبرند و سلام به شقایق هایی که محکوم به عشقند و سلام به تو که محکوم به دوست داشتنی

نمی گویمت پنجه آفتابی نمی گویمت گل همیشه بهاری نمی گویمت با تو تنها زنده ام یا نباشی بی تو می میرم دست از این اغراق ها برداشته ام فقط یک کلام ساده می گویم تا همیشه دوستــــــــت دارم

این نیست حال و هوای گذشته های دور من اینک حس می کنم تویی زندگی من گرتو نباشی نیست نفسی برای زنده ماندن من یک جمله باقی مانده که ناتمام نماند شعر من خیلی دوستت دارم عشق من

بند نمی آید دوست داشتنت مثل آنکه شاهرگ احساسم را بریده باشی

اولین باری که یکی بهم گفت دوستت دارم گریه ام گرفت الان کسی بهم می گه دوستت دارم خندم می گیره …

از تمام دار دنیا تنها یک چیز دارم دوستت

اگه گفتی دوستت دارم چند حرفه ؟ دیدی اشتباه کردی ! دوستت دارم حرف نیست یه زندگیه اما زندگی دو حرف بیشتر نیست : تو

در زندگی محتاج دو چیز باش قلبی که دوستش داری و قلبی که دوستت داره

من عشق را در تو تو را در دل دل را در موقع طپیدن به تو دوست دارم

گفتم دوستت دارم  نگو نظر لطفته چون نظر لطفم نیست نظر دلمه

تقدیم به مروارید صدف دریای دلم که به بیکرانی اقیانوس دوستش دارم

عزیز بودن زیباست و دوست داشتن هنر است اما به یاد عزیز بودن بهترین هنر است