با این که ازم دوری اما هر وقت دست میذارم روی قلبم میبینم سر جاتی..

چقدر عبورثانیه ها سخت میشه وقتی دلی برای دلی تنگ میشه. آرام بخوان چون آهسته نوشتم ، بی پروا بخوان چون از خود نوشتم، نزدیک کسی نخوان چون تنها نوشتم و از دل بخوان چون با دل نوشتم: دوستت دارم ...

به عکست زل می زنم تا شعری جدید میهمان دفترم شود...

ستاره ها هیچگاه از خاطر آسمان نمیروند بگذار دل من آسمان باشد و یاد تو ستاره

بهترین ها را نه می توان دید نه می توان شنید 
آنها را باید احساس کرد مانند حس حضورت در قلبم

کنارم که هستی زمان هم مثل من دستپاچه میشود عقربه ها دوتا یکی میپرند اما همین که میروی... تاوان دستپاچگی های ساعت را هم من باید بدهم جانم را میگیرد ثانیه های بی تو

سلامتی یه اخم کردنایی و یه داد زدنایی تو تلفن که اصن قند تو دلت آب میکنه کیلو کیلو

چه حس خوبیه یکی رو داشته باشی حتی وقتی که سرش شلوغه یهو برگرده بهت بگه : محض اطلاع حواسم بهت هستا

گاهي مرا ياد كن؛من همانم كه اگر ساعتي از من بي خبر بودي اسمان را به زمين ميدوختي...

ب بعضيا بايد گفت... تو ک پسورد قلبت چهارتا صفره... ب چيت مينازى؟؟

عاشق نشو ای دل با تنهایی سر کن حالم رو میبینی حرفامو باور کن عاشق نشو ای دل عاشق شدن درده میسوزی میمیری این دنیا نامرده

فاصله دورت نميكند عزيزم....! در خوبترين جاي جهان جاي داري نفسم. جايي كه دست هيچكس به تو نمي رسد: "قلبم"

اینروزها اگر چه از یاد بردن رسم است! اما من تو را خوب حفظم...!

بادبادک ها هر چقدر هم که اوج بگیرند هنوز با نخ اسیر زمین اند! من اما با تو... با آغوش گرمت... با تمام بوسه هایت... روی همین زمین به اوج میرسم!

تـــو همانــي كه دلــم لك زده لبخنـــدش را آن كه هرگـــز نتوان يـافت همانـــندش را...

من رسم دوستیم مثل نان نیست! که گرمش در سفره دل باشد و سردش سهم نمکی...! چه گرمای حضورت و چه سرمای نبودنت باشد... همیشه هستی... همین حوالی... در قلبم...