بازم به معرفت شیطان که گاهی برای وسوسه هم که شده سراغی ما میگیرد…! ازدوست چه انتظاری

بی معرفت ترین آدمای زندگیم همونایی بودن که بیشتر ادعای معرفتشون میشد

بیخیال عطرهای گران قیمت……. آدمها باید مثل تو بوی معرفت دهند

برگ سبز درخت،  معرفت کردگار و برگ زرد درخت،  معرفت روزگار است

رفیق خوب اونیه که : زمین از سنگینی معرفت و مرامش شکایت داره

هنوز قلبمان به عشق کسانی می تپد که روزی باآنهادرمسیر روزگار، نان وفاداری و نمک معرفت خوردیم پس یاد می کنم ازآن  دوستان تابدانند گر نان و نمک نیست اما ماهنوز “وفا داریم

مدام دلت را میشکنند… سکوت میکنی… هیچی نمیگویی… حتی اخم هم نمیکنی… دلت را برمیداری و آروم میری… بعدها صدایت میکنند بی معرفت

معرفت در گرانیست به هرکس ندهندش پر طاووس قشنگ است به کرکس ندهندش

معرفت در گرانیست به هرکس ندهندش پر طاووس قشنگ است به کرکس ندهندش

انقدر مرا از رفتنت نترسان قرار نیست تا ابد با هم بمانیم روزی همه رفتنی اند ماندن به پای کسی معرفت میخواهد نه بهانه

وفاداری نسبت به یک رابطه، ” معرفت ” می خواد… ولی افسوس! که معنی معرفت شده… پایه بودن برای هر ” غلطی

خیلی باید بی معرفت باشی که نفهمی پشت جمله تنهام نذار من بی تو نمیتونم چه غروری شکسته شده، به خاطر دوست داشتنت خیلی ساده ازش بگذری و بری

میدونی شهامت یعنی چه؟ اینکه سرد باشی و گرم بخندی! اینکه بی قرار باشی و صبوری کنی! اینکه اشک در چشمانت بگی اشک شوقه اینکه تمام بی معرفتی دنیا رو مشاهده کنی و آخر معرفت باشی پس همیشه با شهامت باش

میخواهم یادت را طلاق بدهم اما.. چه کنم که از عهده مهریه ی سنگین خاطراتت بر نمی آیم بی معرفت

برگ سبز درخت هر ورقش معرفت کردگار برگ زرد درخت هم معرفت روزگار

بهت نمیگم آدم بی معرفتی هستی چون بی معرفت ها که آدم نیستن