رفیق  من تو را به اندازه ی دوست داشتن کودکی دوست دارم که برای چشمان عروسکش دکمه های لباسش را کند

ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻫﻤﻪﯼ ﻣﺎ ﺯﻳﺮ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﮎ ﺁﺭﺍﻡ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﻣﺎ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﺩﻣﯽ ﺑﻪ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﻣﺠﺎﻝ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻧﺪﺍﺩﻳﻢ

روی خاکیم و یادمان نمیکنند وای به حال روزی که خاکمان کنند

سکوت عاشق در برابر جفای معشوق فقط به حرمت عشق است

چه حیف شد دیرفهمیدم براعاشقی چرب زبانی کافیست

میدونی :سزای تولد مرگه؟

پرویى یعنى روزگار تمام تلاششو کنه به زانوت دراره ولى محکم بایستى و یه لبخند ملیح تحویلش بدى

دانستن اینکه چه موقع باید فاصله گرفت و چه موقع باید نزدیک شد کلید ماندگاری هر رابطه ست

انگاه که خوشتراش ترین تن ها را به سکه ی سیمی توان خرید مرا دریغا دریغ هنگامی که به کیمیای عشق احساس نیاز می افتد

مهربانی راازدرخت شکوفه زده اموختم وقتی که به ان لگدزدم به جای تلافی سراپایم راشکوفه باران کرد

این روزها بعضی از پسرهای شهر افتخارشان دوست دختر داشتن با موی رنگ کرده است یادش بخیر زمانی پاکی افتخار بود نه رنگ مو

از آسمانم ماتم ببارد هراس بی‌ تو ماندنم ادامه دارد نمی‌نویسم ترانه بی‌ تو چگونه پر کشد خیال واژه بی‌ تو

ماها نیازی به تعبیر خواب نداریم یا ترس هایمان را خواب میبینیم یا نداشته هایمان را

شخصی تر از مسواک گذشته ی هر آدمیه

با موجودات عجیبی زندگی میکنیم موجوداتی که تنها با بی محلی آدم می شوند

ای انسان تومعدودی بیش نیستی وهروز ک بگذرد اندکی ازتوبگذشته ست