بارگذاری . . . کمتر از چند ثانیه
{{::'controllers.mainSite.MainSmsBankBanner2' | translate}}
آه زهرا تا ابد جاری بود / دست مولا تشنه یاری بود چون علی شد بی کس و بی هم نفس / گفت یا زینب به فریادم برس . .
حضرت حیدر به نام فاطمه حساس بود/خلقت از روز ازل مدیون عطر یاس بود/ای که ره بستی میان کوچه ها بر فاطمه/گردنت را می شکست آنجا اگر عباس بود
فاطمیه قصه گوی رنج هاست/فاطمیه تفسیر سوز مرتضی ست/فاطمیه شعر داغ لاله است/قصه زهرای هجده ساله است/فاطمه شرح دیوار و در است
الهی داد از این دل داد از این دل / کنار قبر زهرا کرده منزل بگو زهرا زجا خیزد ببیند / که اشک دیده کرد خاک او گل . . . شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت
بی تو با شمع علی تا به سحر می سوزد شمع می میرد و او بار دگر می سوزد یک نفر مثل درختان سپیدار بلند در خیالش همه شب بین دو در می سوزد . . .
ما زنده به لطف و رحمت زهرائیم مامور برای خدمت زهرائیم روزی که تمام خلق حیران هستند ما منتظر شفاعت زهرائیم شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) بر شما تسلیت باد
هرچه باشد من نمک پرورده ام دل به عشق فاطمه خوش کرده ام حج من بی فاطمه (س) بی حاصل است فاطمه (س) حلال صدها مشکل است . . .
لعنت به عدو که روح تقوا را کشت ایمان و کمال و عشق و معنا را کشت باز آ و بگیر انتقامی سنگین از آنکه ز راه ظلم زهرا را کشت شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) تسلیت باد
باد پاییزی اگر برگ خزان را می برد مهر زهرا هم گناه شیعیان را می برد . . . شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد
رفتی تو و زینبت ز غم می سوزد آتش ز نوایش به دلم افروزد این خانه عزاخانه شود بار دگر هر گاه نگاه خود به در می دوزد . . .
آنان که بر این خانه هجوم آوردند / در خاک نهال کینه را پروردند در کعبه علی شکسته بتها شان را / اکنون به در خانه تلافی کردند . . .
کاش از قلبم به قلبش راه داشت / کاش زهرا هم زیارتگاه داشت کاش از شوقم چنان مرغ سحر / می‌زدم گرد مزارش بال و پر می‌شنیدم ناله‌های غربتش / می‌پریدم تا کنار تربتش . . .
فاطمیه قصه گوی رنجهاست / فاطمیه تفسیر سوز مرتضی ست فاطمیه شعر داغ لاله است / قصه ی زهرای ۱۸ ساله ست . . .
آه زهرا تا ابد جاری بود / دست مولا تشنه یاری بود چون علی شد بی کس و بی هم نفس / گفت یا زینب به فریادم برس . .
دل غریب من از گردش زمانه گرفت به یاد غربت زهرا شبی بهانه گرفت شبانه بغض گلوگیر من کنار بقیع سراغ مدفن پنهان و بی نشانه گرفت
در این صحرا چو لاله داغ دارم به دل سوز غمی جانکاه دارم مدینه، دیدی از بیداد گردون ز کف دادم همه دار و ندارم؟
آه زهرا تا ابد جاری بود / دست مولا تشنه یاری بود چون علی شد بی کس و بی هم نفس / گفت یا زینب به فریادم برس . .
حضرت حیدر به نام فاطمه حساس بود/خلقت از روز ازل مدیون عطر یاس بود/ای که ره بستی میان کوچه ها بر فاطمه/گردنت را می شکست آنجا اگر عباس بود
فاطمیه قصه گوی رنج هاست/فاطمیه تفسیر سوز مرتضی ست/فاطمیه شعر داغ لاله است/قصه زهرای هجده ساله است/فاطمه شرح دیوار و در است
الهی داد از این دل داد از این دل / کنار قبر زهرا کرده منزل بگو زهرا زجا خیزد ببیند / که اشک دیده کرد خاک او گل . . . شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت
بی تو با شمع علی تا به سحر می سوزد شمع می میرد و او بار دگر می سوزد یک نفر مثل درختان سپیدار بلند در خیالش همه شب بین دو در می سوزد . . .
ما زنده به لطف و رحمت زهرائیم مامور برای خدمت زهرائیم روزی که تمام خلق حیران هستند ما منتظر شفاعت زهرائیم شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) بر شما تسلیت باد
هرچه باشد من نمک پرورده ام دل به عشق فاطمه خوش کرده ام حج من بی فاطمه (س) بی حاصل است فاطمه (س) حلال صدها مشکل است . . .
لعنت به عدو که روح تقوا را کشت ایمان و کمال و عشق و معنا را کشت باز آ و بگیر انتقامی سنگین از آنکه ز راه ظلم زهرا را کشت شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) تسلیت باد
باد پاییزی اگر برگ خزان را می برد مهر زهرا هم گناه شیعیان را می برد . . . شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد
رفتی تو و زینبت ز غم می سوزد آتش ز نوایش به دلم افروزد این خانه عزاخانه شود بار دگر هر گاه نگاه خود به در می دوزد . . .
آنان که بر این خانه هجوم آوردند / در خاک نهال کینه را پروردند در کعبه علی شکسته بتها شان را / اکنون به در خانه تلافی کردند . . .
کاش از قلبم به قلبش راه داشت / کاش زهرا هم زیارتگاه داشت کاش از شوقم چنان مرغ سحر / می‌زدم گرد مزارش بال و پر می‌شنیدم ناله‌های غربتش / می‌پریدم تا کنار تربتش . . .
فاطمیه قصه گوی رنجهاست / فاطمیه تفسیر سوز مرتضی ست فاطمیه شعر داغ لاله است / قصه ی زهرای ۱۸ ساله ست . . .
آه زهرا تا ابد جاری بود / دست مولا تشنه یاری بود چون علی شد بی کس و بی هم نفس / گفت یا زینب به فریادم برس . .
دل غریب من از گردش زمانه گرفت به یاد غربت زهرا شبی بهانه گرفت شبانه بغض گلوگیر من کنار بقیع سراغ مدفن پنهان و بی نشانه گرفت
در این صحرا چو لاله داغ دارم به دل سوز غمی جانکاه دارم مدینه، دیدی از بیداد گردون ز کف دادم همه دار و ندارم؟
{{::'controllers.mainSite.SmsBankNikSmsAllPatern' | translate}}