خرما بخوريد كه شفاى دردهاست

انجير بوى بد دهان را برطرف، استخوانها را محكم، رويش مو را زياد، بيمارى را برطرف مى كند و با وجود آن احتياجى به دارو نيست.

مؤمن خوبى مى ‏كند و مى ‏گريد، ولى منافق بدى مى‏كند و مى‏ خندد.

هر كس با زشتىِ سبكسرى تو را خشمگين كرد تو با زيبايى بردبارى او را به خشم آور.

مؤمن چون خشمگين شود، خشمش او را از حق بيرون نبرد و چون خشنود شود، خشنوديش او را به باطل نكشاند و چون قدرت يابد بيش از حقّ خود نگيرد.

از خوشبختى مرد مسلمان، داشتن همسرى شايسته، خانه‏اى بزرگ، وسيله‏ اى راحت براى سوارى و فرزندى خوب است.

رسول اكرم صلى ‏الله‏ عليه ‏و ‏آله چيزى مثل شام و غير آن را بر نماز مقدم نمى‏ داشتند و هنگامى كه وقت نماز مى‏ رسيد، گويى كه هيچ يك از اهل خانه و دوستان را نمى‏ شناختند.

رسول خدا صلى‏ الله‏ عليه ‏و ‏آله، هرگز بدگويى كسى را نمى ‏كردند، سرزنش نمى ‏نمودند و در پى لغزش‏ها و اسرار ديگران نبودند و [درباره ديگران]، چيزى جز خير (خوبى) نمى‏ گفتند.

کسی که به تو گمان نیکی برد، گمانش را (عملاً) تصدیق کن.

درد عشقی کشیده ام که مپرس زهر هجری چشیده ام که مپرس شهره جهان شده ام و آخر کار دلبرم مرا مپسندیده که مپرس...

مَن ساءَ خُلقُهُ عَذَّبَ نَفسَهُ؛ هر كس بد اخلاق باشد، خودش را شكنجه و آزار مى دهد.

مموعظه را بپذير و به آن عمل كن، زيرا موعظه نزد مؤمن از عسل ناب شيرين تر است و براى منافق از بالا رفتن از پله بر پير مرد كهنسال دشوارتر است.

زنده ام با نام تو پژمرده ام بی نام تو / حاضرم پر پر شوم در محضر دیدار تو

به غم کسی اسیرم که ز من خبر ندارد / عجب از محبت من که در او اثر ندارد / غلط است هرکه گوید دل به دل راه دارد / دل من ز غصه خون شد دل تو خبر ندارد

اي کاش جان بخواهد معشوق جاني ما . تا مدعي بميرد از جان فشاني ما

برسرمی خانه آمدم نیامدی / بر ره و رهواره آمدم نیامدی  آمدم بودی ولی نیامد صدایی ز تو / حس کردم عشق رادرکنارم با بوی تو