از راه كنش و كردار است كه انسانها كامياب مي شوند يا شكست مي خورند.

كارهايي را كه بايستي بياموزيم و زمان، صرف يادگيري آنها كنيم، مي توانيم در زمان انجام، ياد بگيريم

بي نيازي را از دنيا با خرسندي بخواه؛ زيرا آنچه كه انسان را بي نياز مي سازد، خرسندي است، نه دارايي

براي دوام دوستي بايد برتري و ارزش يكديگر را بشناسيد و به يكديگر با ديده احترام بنگريد

برتري باسواد بر بي سواد همانند برتري زندگان بر مردگان است

انساني كه با اجتماع تكامل پيدا كرده باشد، از همه جانوران بهتر است و اگر بدون قانون و عدالت زندگي كند، خطرناكترين جانور است.

ما زماني مي‌توانيم ادعا كنيم كاري يا پيشه‌اي را آموخته‌ايم كه آن را انجام دهيم.

اعتقادي كه به زور به دست بيايد، ارزشي ندارد

راستي مثل گنج است؛ هر قدر آشكار گردد، پيروانش بيشتر مي شود و دروغ مثل شعله پنهان آتش است كه وقتي آشكار شد، سوزش و تباهي بيشتري به همراه دارد.

دشمني كسي را در دل راه مده كه تو را هميشه غمگين مي كند.

عشق، حواس را از ديدن عيبها منع مي كند.

خردمند آنچه را مي داند، نمي گويد و آنچه را كه مي گويد، مي داند

چيزي را كه انسان برتر، خوب مي‌پندارد، به راستي خوب است.

خواسته هاي خود را در ميان دو ديوار محكم اراده و عقل زنداني كنيد.

تجربه، ميوه اي است كه آن را نمي چينند، مگر پس از گنديدن

خوشبختي به خود ما بستگي دارد.