وليمه (سور) دادن، روز اول حق است و روز دوم احسان، از دو روز كه گذشت، خودنمايى و شهرت‏طلبى است.

امام سجّاد علیه السلام مردى را ديد كه طواف كعبه مى ‏كند و مى ‏گويد: بار خدايا ! به من صبر عطا فرما. دستى به شانه او زد و فرمود : بلا مى‏ طلبى؟ بگو: بار خدايا! به من عافيت و شكر بر عافيت عطا فرما.

زن و مـرد مـؤمن پـيوسته در جـان و مـال و فرزندشان گرفتار بلا مى ‏شوند تا آن كه بدون گناه ، خدا را ديدار كنند.

سويق، تلخه را از تن، و بلغم را از معده، كاملاً جدا مى ‏كند و هفتاد گونه بلا را دور مى ‏سازد.

هر كس در هر روز صد مرتبه لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّه‏ِ بگويد، خداوند هفتاد نوع بلا را از او دفع مى‏ كند، كه كوچكترين آن غم و اندوه است.

هیچ بنده ‏اى حقیقت ایمانش را کامل نمى ‏کند مگر این که در او سه خصلت باشد: شناخت عمیق در دین ، تدبیر نیکو در زندگى، و شکیبایى در مصیبت‏ها و بلاها.

صله رحم، اعمال را پاكيزه، اموال را بسيار، بلا را برطرف و حساب (قيامت) را آسان مى ‏كند و مرگ را به تأخير مى ‏اندازد.

نـتيجه دروغ ، خـوارى در دنـيا و عـذاب در آخرت است .

زنى به سبب آن كه گربه‏اى را بسته بود ، تا از تشنگى مُرد ، به عذاب گرفتار آمد .

بيمارى براى مؤمن ، تطهير و رحمت ، و براى كافر ، عذاب و لعنت است . بيمارى ، همدم مؤمن مى‏ماند ، تا هنگامى كه هيچ گناهى بر وى نباشد .

بـر تـو بـاد خواندن قرآن؛ زيرا خواندن آن كفّاره گناهان است و پرده‏اى در برابر آتش و موجب ايمنى از عذاب.

آيا شما را از فقيهِ حقيقى آگاه نكنم؟ كسى كه در معاصى خدا به مردم جواز ندهد و از رحمت خدا نوميدشان نكند و از مكر و عذاب خدا آسوده خاطرشان نسازد و از قرآن ، به چيز ديگر رو نكند .

خداوند امتى را عذاب نخواهد کرد، مگر در وقتى که نسبت به حقوق برادران نیازمند خود سستى نمایند.

خداوند برای دلها و بدنها کیفرهایی دارد:تنگی در معیشت، ستی در عبادت و به هیچ وجه بنده ای کیفری بزرگتر از قساوت قلب چشانده نشده است.

مردم آنگاه كه ظالم را ببينند و او را باز ندارند، انتظار مى‏رود كه خداوند همه را به عذاب خود گرفتار سازد.

هرگاه زنا و ربا در جايى آشكار شود، مردم آنجا خود را در عذاب خدا افكنده اند.