حسینِ من..... بیا و این دل شکسته را بخر... حسینِ من.... مسافر جامانده را با خود ببر.... السلامُ علیک یا ابا عبْدالله

فرشته‌ ها از امشب صبوی غم می‌ نوشن دوباره اهل جنت پیرهن سیاه می‌ پوشن

ایرانیها رسم دارند برای اینکه لباس مشکی را از تن عزاداری در بیاورند، برایش لباس رنگ روشنی هدیه میدهند. خدایا عزاداری های ما در ایام محرم را قبول کن و به امام مهدی لباس فرج و به ما لباس تقوا عطا کن.

اربعین است و دل از سوگ شهیدان خون است هر که را می‌نگرم غمزده و محزون است زینب از شام بلا آمده یا آنکه رباب کز غم اصغر بی‌شیر، دلش پرخون است

اربعین آمد و اشکم ز بصر می آید گوییا زینب محزون ز سفر می آید باز در کرب و بلا شیون و شینی برپاست کز اسیران ره شام خبر می آید

باز عاشوراییان پیدا شدند باز هم سوداییان شیدا شدند اربعین غصه های گل کجاست اربعین ناله بلبل کجاست اربعین عشق، عباست چه شد اربعین فریاد احساست چه شد

از کودکی به گردن ما شال ماتم است نابرده رنج ، گنج به ما داده ای “حسین”

یک زن میان محملی اندر غم و تاب و تب است این زن صدایش آشناست، ای وای من او ” زینب ” است...

چه کوتاه است فاصله ظهر غدیر تا ظهر عاشورا فاصله بالا رفتن دست علی، تا سر حسین (علیهما سلام)

یا حسین(ع) هزار خرقه عوض کرد روزگار و هنوز حدیث پیراهن کهنه ی تو بر جاست...

نپندار که تنها عاشورائیان را بدان بلا آزموده اند و لا غیر، صحرای بلا به وسعت تمام تاریخ است... (شهید آوینی)

شوریده سری که شرح ایمان می کرد / هفتاد و دو فصل سرخ عنوان می کرد با نای بریده نیز بر منبر نی / تفسیر خجسته ای ز قرآن می کرد . . . شهادت امام حسین(ع) تسلیت باد

محرم آمد و دل می ‎تپد برای حسیـن شعار بزم سخن، نام دلگشای حسین عروج پاک حسیــن است افتخار زمان و جادوانه‎ ترین عشق با ندای حسین

بنازم آنکه دایم گفتگوی کربلا دارد / دلی چون جابر اندر جستجوی کربلا دارد به یاد کاروان اربعینی با گریه می گوید / همی بوسم خاکی را که بوی کربلا دارد...

دیده خونبار دارد آسمان کربلا هست تا در انتظار کاروان کربلا روز و شب در انتظار مقدمِ آلِ علی‏ست تشنه کامی‏ها به دشتِ بیکران کربلا

یک زن میان محملی اندر غم و تاب و تب است این زن صدایش آشناست، ای وای من او ” زینب ” است...