ﺑـــﻪ ﺳﻼﻣﺘـــــﯽ ﺟــــﺎﯼ ﺭﯾـــﻤﻞ ﺭﻭﯼ ﺷﻮﻧـــــــﻪ ... ﻧـــﻪ ﺟﺎﯼ ﺭﮊ ﻟــــﺐ ﺭﻭﯼ ﯾــــــﻘﻪ .... ﮐﻪ ﺗﻔـــــﺎﻭﺗﺶ ﺯﻣﯿـــــﻦ ﺗﺎ ﺁﺳﻤــــــﻮﻧﻪ

ما هم به ره میکده بسیارشدیم مجنون ز غم لیلی بیمار شدیم ما بر غم عشق دگران خندیدیم لیکن به همان درد گرفتار شدیم

عاشق اسمم ميشوم وقتي تو اسمم را با ميم به انتها ميرساني عشقم .

درکلبه اى که نگاه تو فانوسش باشدپشت درش هزاران زمستان مى مانم.

تو که باشی ... معجزه ای در من رخ میدهد .... بنام آرامش ... پس باش ... حتی همین قدر " دور " .....

چطور از خداوند معجزه میخواهی؟ به خودت نگاه کن.... معجزه یعنی چشمهایت!

از اینجایی که من هستم  تمام شهر معلومه  کنارم خیلیا هستن دلم پیش تو  آرومه...

عقل بیهوده سر طرح معما دارد بازی عشق مگر شایدو اما دارد در خیال آمدی و آینه ی قلب شکست آینه تازه از امروز تماشا دارد

در دستهای چه کسی اسراف می شوی تو . . .؟ اکنون که من به ذره ذره ات

کافیست! کافیست کسی اسمم را صدا کند... بعد از اسمم ویرگولی بگذارد ،کمی مکث کند و بگوید :خوبی؟؟؟ آنوقت هیچ نمی گویم !!!! فقط از "گریــــــه" منفجر می شوم . . .

امام کاظم(ع): چون ماه محرم میرسیدپدرم دیگرخندان نبود، اندوه ازچهره اش نمایان و اشک برگونه اش جاری؛

جوونی ما به فدات حسین جان کی می رسیم به کربلات حسین جان یا حسین رحمی بر دل زینب  خون دل گشته حاصل زینب الوداع یاور زینب  الوداع برادر زینب

در عزای لاله های بی گناه می کشد پیوسته از دل آه ، آه هم صدا با خیمه های سوخته از جگر دارد نوای سوخته یا حسین ، بر خیز زینب پیر شد خواب غربتم تعبیر شد

امشب حرم آل علی آب ندارد رسان آبی به طفلان، حسین جان، ای حسین جان طفلان همه از تشنه لبی خواب ندارند رسان آبی به طفلان، حسین جان، ای حسین جان

گلهای خدا زتشنگی پژمردند ....  ای خاک تمام کربلا بر سر آب .

دوباره بوی محرم می آید دوباره تکیه و علم می آید دوباره عزای حسین می آید ای کاش مهدی زهرا محرم بیاید "السلام علیک یا ثاره الله"