در قبر بپرسند امامت کیست؟ خواهم گفت: امام من کسی هست که به ـآدم گفتند گندم نخور او خورد ولی امام من در طول حیاتش لب به گندم و نان گندم نزد

سرتاسر پیچیده بود کل شهر لیله القدر خیر من الف شهر چون ز باران رحمت خداوند دوباره پر آب گشته این نهر

کاش می‌شد دل شب قرآن را از روی سرم بر می‌داشتم تو دستت را روی سرم می‌گذاشتی آرام نجوا می‌کردم: بالحجة... بالحجة... بالحجة.. اللهم عجل لولیک الفرج

الهی بالحجةِ بالحجة! همین چند شب قبل بود که التماسش کردیم جهت پا درمیانی نزد خدا! او هم آبرو گرو گذاشت تا بخشیدندمان!

میلاد هشتمین امام، هفتمین قبله و دهمین کشتی نجات ، آقا امام رضا (ع) بر شما مبارکباد.

ولادت باسعادت سلطان، امیر و ولی نعمت تمام ایرانیان، حضرت رضا-ع مبارک.

امام رضا-ع: هرگز بر کسی خشم نگیر، از کسی چیزی مخواه و هرچه برای خودت می خواهی برای دیگران نیز بخواه.

میلاد عالم آل محمد، هشتمین حجت سرمد  نگین درخشان وطن، السلطان ابا الحسن، حضرت رضا-ع مبارک باد.

از عرش سلام سرمدی آوردند ..... آیینه ی حُسن سرمدی آوردند با آمدن رضا(ع) از باغ بهشت ..... یک دسته گل محمدی آوردند  میلاد نور مبارک

میلاد شمس الشموس، خسرو اقلیم طوس، شاه انیس النفوس، برشما و خانواده ی گرامیتان، تبریک و تهنیت.

امام رضا-ع: هر کس در مجلسی نشیند که امر ما در آن زنده می شود، در روزی که قلب ها می میرند، قلبش نخواهد مرد.  اگه به مراسم جشن میلاد آقا امام رضا-ع رفتی، ما رو هم دعا کن.

به گوش دل ندا آمد، که یار دلربا آمد .... به درد ما دوا آمد، رضا آمد، رضا(ع) آمد  خدا داد آنچه را وعده،‌ بشد در ماه ذیقعده ... که آمد بهترین بنده، رضا آمد ، رضا آمد

حریمت قبله ی جانم/ بود حب تو ایمانم  تو را هر لحظه می خوانم/ رضا جانم، رضا جانم  منم مست ولای تو/ گدایم من گدای تو  نهادم سر به پای تو/ رضا جانم، رضا جانم  میلاد نور مبارک

امام رضا-ع: مؤمن کسی است که چون نیکی کند مسرور می شود و چون بدی کند، استغفار می کند.  خدایا بحق این امام همام، شادی و سرور واقعی و دائمی را در دلهای ما برقرار ساز آمین.

کاش من یک بچه آهو می شدم  می دویدم روز و شب در دشتها  توی کوه و دشت و صحرا روز و شب  می دویدم تا که می دیدم تو را  بهترین شادباش ها تقدیم به شما ، بمناسبت میلاد امام علی بن موسی الرضا-ع

شمع جمع شاپرکهایی رضا  ای کلید ساده مشکل گشا  آن گل زیبا گل خوشبو تویی  ای رضا جان، ضامن آهو تویی  با نگاهت چون کبوتر کن، مرا  تا بگیرم اوج، خوشحال و رها