خدایا دلم خوش است به: سفره اے که پهن کرده اے و بدون منت به همه مےبخشے! به بخشنده بودنت و اینکه مرا مےبخشے و در آغوش مےگیرے! به قدرتت که از عدم زندگے مےآفرینے مےگویم:خدایا شکرت

یه جوری این مجریا میگن مهمونی خدا داره تموم میشه آدم باورش میشه ناراحتن از تموم شدن ماه رمضون. والاه مکمن که فکرکنم به تعداد انگشتان باشه کسی که از تموم شدن ماه رمضون ناراحته.

يارو آخره ماه رمضون به ماه نگاه ميكنه ميگه: . . . . . . . . . . . . ببین چقدر لاغر شدی؟؟؟ هم خودتو از بين بردی هم مارو...

شب قدر، فصل نزول انوار رحماني بر بوستان جانهاي روحاني است.

شب قدر، آبستن سپيده فلاح و رستگاري انسانهاي دل سپرده به مهر مهربانترين مهربانان است.

شب قدر، شب حضور روح و ملايك در محضر امام زمان (عج) است.

شب قدر، شبي است كه در عرصه آن انسان، ره صد ساله را يك شبه طي مي كند.

شب قدر، حاوي نهر نوري است كه در زلال پر بركت آن جان مؤمنان از گناه تطهير مي شود.

شب قدر، طلايه دار فلاح و رستگاري عارفان عاشق و عاشقان بيدل در بين شبهاي سال است.

شب قدر، آواي ايمان را در گوش جان مؤمنان به غيب نجوا مي كند.

شب قدر، شب شناخت قدر خويش است!

شب قدر شبي است که بايد شکواييه هجران را درنورديد و به اميد وصل و ديدار، بيدار نشست و از جام طهور «سلام» تا مطلع «فجر» سرمست بود.

شبي که بايد در عاشقي ثابت‌قدم بود. در طلب کوشيد و بيدار ماند و ديدار جست و احيا گرفت و به نيايش پرداخت و کار خير کرد و صالحات به جا آورد و به نيازمندان رسيد و دانايي طلبيد و به دانش‌آموزي پرداخت.

شبي است که «ليلة البراتش» خوانند:  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند  و اندر آن ظلمت شب آب حياتم دادند  چه مبارک سحري بود و چه فرخنده شبي  آن شب قدر که اين تازه براتم دادند

شب قدر، فصل نزول آيات رحماني بر بوستان جان‌هاي روحاني است.

شب قدر، گاه رويش جوانه‌هاي الغوث الغوث بر عرصه لب‌هاي تائب است.